چشماش....آخ چشماش

مثل یه شهاب آسمونی برق می زد....

نمی دونم چی شد که دیگه از اون روز

 نتونستم نگاهم رو از نگاهش بردارم....

          
            « تو از کجا سر راه من آمدی ناگاه..! 

            چه کرد با دل من آن نگاه شیرین ...آه!

                     مدام پیش نگاهی ...

                     مدام پیش نگاه...»




نظرات 2 + ارسال نظر
[ بدون نام ] سه‌شنبه 3 آبان‌ماه سال 1384 ساعت 03:40 ب.ظ

سلام . خوبی؟ مطلب های قابل تامل و قشنگی رو مینویسی فقط عزیزم یادت نره از .....نگاه تا گناه فاصله ای نیست

سفرکرده سه‌شنبه 10 آبان‌ماه سال 1384 ساعت 05:54 ق.ظ http://www.safarkarde.blogsky.com

اینم زیبا بود ....
اما کامنت بالایی رو قبول دارم !
دمتون گرم

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد